Bir ay önce çay içiyorduk...
ve.. o bana hararetli bir şekilde hayatımızda şu anda olan biteni anlatıyordu
telaşlı, heyecanlı, üzgün ve mutluydu anlatırken
ben ona 'an'ı hatırlatma ihtiyacı duydum
ve
aslında biz şu an sadece çay içiyoruz dedim...
iyi ki çay içiyoruz..
ben seninle çay içmeyi seviyorum...
durdu...
düşündü..
oturduğumuz kafeden çıktık ve uzunca bir yolu konuşa konuşa yürüdük...
ertesi gün bana şu videoyu yolladı..
http://www.youtube.com/watch?v=hvhvuRVURPM
Yankı Yazgan'ın çok iyi bir konuşmacı olduğunu söyleyemem ama aylardır aklımda olan bir soruya cevap buldu...
ne demek istediğimi anlamıştı ve bu cevap gayet yeterliydi...
bugün çok eski dostlarımla buluştum...
onların yanında iken huzurluyum, rahatım, doyamıyorum...
ama sanki aynı burada anlattıldığı gibi
eve döndüğümde.. ya da bir süre sonra iyi ki yapmışım diyorum!
sonradan geliyor mutluluk sanki...
acaba bende mi sorun var diyordum..
bilimsel açıklamasını buldum...
ve anladım ki
mutluluk her zaman işlerin yolunda gitmesi değil
bazen en kötü zamanda bile gülebilecek bir şey bulmak demekmiş!
