eskiden depresyona girmek ayıptı...

hatırlamıyor musunuz?

nasıl da isimler kondurduk! 
'deli', 'kafayı yemiş', 'üşütmüş', 'biraz kaçık', 'aklı başında değil!'..... daha onlarca ismi var onların..
şimdi 'depresyondayım' diye gezenler.. kaçı yaşadı onların yaşadıklarını?
peki , ya onlar.. 
nasıl ilaç almadan yaşadılar, nasıl devam etti hayat?
bir sakinleştirici olmadan?

hatırlıyor musunuz?

acı çeken kadın acı çekemedi hiç
ayıp olurdu..

acı çeken kadın, susardı..susunca 'bravo!' derdi diğerleri..
ne güçlü .. ne sabırlı kadın!
kadın susmaya devam etti..

çok şikayet ederse ayıptı..
çok anlatsa olmazdı..
çok ayıp.. konuşulmaz o kadar!

-parasız mı kaldın!
ahh kardeşiiimm.. çok haklısın! çok zor.. ah bu açlık!
bitirir insanı..
çok zor çok..
ama sabret.. şükret.. sus.. boşver.. bir kuru soğan yeter.. sağlık olsun..

- kocan gelmiyor mu eve..?
amaan kardeşim... boşver.. sen iyi misin.. çocukların sağlıklı mı?
boşveeer.. sağlık olsun..
dönüp dolaşıp geleceği yer evidir..
sen meraklanma!

- hasta mı?
ahh ahh çok üzüldüm.. geçmiş olsun kardeşiiim çok geçmiş olsun..
sus.. şikayet etme.. beterin beteri var.. bu da geçer..

bu da gelir.. bu da geçer..
tanıdık mı bu sözler...

nasıl atlattılar bu acıları?

'kimse beni anlamıyor' diye neden ağlamadılar?
kutu kutu ilaç alıp 'bu ilaçlar da beni uyutuyor !' diyecek zamanları var mıydı?

eskiden .. neydi sakinleştirici..
belki bir komşu kahvesi,
eski bir dost sesi

bazılarına yetmedi tabi.. bu da yetmedi..
'üşüttüler..'
'kafayı yediler..'

belki bir sevda uğruna..
belki de kaybettiklerinin ardından
kaldılar tek başlarına...
kim bilir neler yaşadılar...
sokakta kalanlar
'akıllı deliler'
neler beklediler.. ?

biz gizlice ayıpladık mı onları?
onları bu hale koyanları..?

herşey ayıptı eskiden..
depresyondayım demek ayıptı..
kız çocukları 'sıkıldım' bile diyemezlerdi..
'koca mı istiyorsun sen! ' diye yapıştırırdı annesi lafı!

düş sokağı sakinleri dinleyip depresyona giren genç anlaşıldı mı?
bizim çocuk ergenlik döneminde deyip , üstünde durmadılar.. iyi mi yaptılar?

ayıptı mutsuz olmak!

sizce.. hangisi daha iyiydi?
şimdiki depresyondayım diye bağıran insanlar mı?
yoksa ayıp olur diye mutlu yaşamaya devam edenler mi?